Albert Meyer urodził się 27 lutego 1857 roku w Klotzsche, koło Drezna.

Mając 24 lata, wyjechał do USA gdzie przez dwa lata praktycznie uczył się zawodu fotografa.

Po powrocie, otworzył w 1883 roku swoje atelier przy Alexanderstraße 45 w Berlinie.

W gablotach reklamowych i książkach adresowych w początkowym okresie swojej działalności, używał tytułu „Hof-Photograph”,  gdyż fotografował króla Saksonii i książęta Sachsen-Meiningen. Meyer będąc saksończykiem w Berlinie był obcokrajowcem. Tytuł „Hof Photograph” zastrzeżony był tutaj tylko dla fotografujących, członków dworu pruskiego. Wyrokiem sądu musiał więc (od 1891 roku), na zdjęciach umieszczeć adnotację, kogo konkretnie fotografował.

W roku 1888 otrzymał wyróżnienie na wystawie w Minneapollis a w 1892 złoty medal na wystawie sztuki w Paryżu.

W krótkim czasie został zamożnym człowiekiem, jak na ówczesne standardy można rzec bogatym. Jego dochód w roku 1891 wyniósł 13 tysięcy marek a w 1898, już 120 tysięcy.

Autoportret Alberta Meyera z około 1910 roku, prezentujący posiadane odznaczenia.

Zdjęcie z 1885 roku, z początkowego okresu działalnośi Meyera.

Ten kartonik ma jeszcze tylko nadruk „Hof-Photograph”. Oznacza to, że zdjęcie zostało wykonane przed 1891 rokiem, przed wyrokiem sądowym.

Zdjęcie wykone po wyroku sądowym (czyli po roku 1891) nakazującym, obok nadruku „Hof-Photograph” umieszczanie informacji kogo konkretnie fotografował.

Mapka przedstawiająca położenie zakładu Alberta Meyera.

Dwie widokówki przedstawiają na pierwszym planie Alexanderplatz a w głębi,  poprzecznie biegnącą Alexanderstrasse. Zakład Meyera (patrz strzałki) widoczny jest na prawym narożniku z Neue Königstrasse.

Widokówka pokazująca w zbliżeniu budynek w którym znajdowało się studio Meyera.

Widać, że interes się rozwijał gdyż w 1891 Meyer miał już zakład sezonowy w Międzyzdrojach, drugi zaklad w zachodniej części Berlina przy Potsdamerstraße 125 oraz filię w  Szczecinie.

Ten kartonik, był chyba użyty w szczecińskim atelier Alberta Meyera, bowiem dedykacja na rewersie brzmi: „Wielkanoc 1894! Na pamiątkę balu maskowego w bursie w Szczecinie, 15 marzec 1894, Daniel”

W sąsiedztwie nowego atelier pracował chemik, Dr Willibald Gebhardt, jeden z propagatorów odrodzenia nowożytnych olimpiad. W 1895 roku Powstał Niemiecki Komitet Olimpijski którego jednym z twórców był Gebhardt.  Meyera bardzo wciągnęła ta idea i 28 marca 1896 wyjechał razem z drużyną sportowców niemieckich z Berlina  do Brindisi, potem statkiem na Korfu i dalej do Aten. W wyprawie towarzyszyła mu żona Elizabeth. Meyer był w Atenach jednym z siedmiu fotografów „obsługujących” to wydarzenie. Pozostali to: Amerykanin Curtis, (był on także sportowcem amatorem, który zdobył złoty medal w biegu na 110 metrów przez płotki) oraz 5-ciu fotografów z Grecji. Jest znanych jego 56 zdjęć z Olimpiady, stanowiących ponad połowę wszystkich istniejących. Są bardzo dobre jakościowo i wyróżniają się estetyką i ciekawą kompozycją. Prawie wszystkie publikacje na świecie, opisujące Olimpiadę w Atenach korzystają z jego zdjęć. Fotografował przenośnymi aparatami, które były dużo lżejsze od studyjnych oraz z racji używania bardziej czułych płyt, pozwalały na wykonywanie zdjęć w ruchu. Są przypuszczenia, że część zdjęć zrobiła jego żona, lecz nie ma na to dowodów, gdyż Meyer wszystkie firmował swoim nazwiskiem. W drodze powrotnej  Meyer z żoną odwiedzili Konstantynopol (pewnie robili tam także zdjęcia…). W roku 1897 został uhonorowany srebrnym medalem na Wielkiej Berlińskiej Wystawie Sztuki. Oprócz tego otrzymał dziesięć różnych orderów  i medali od europejskich dworów królewskich.

Ateny 1896 rok. Międzynarodowy Komitet Olimpijski. Od lewej stoją: Gebhardt (Niemcy), Guth-Jarkovsky (Czechy), Kemeny (Węgry), Balck (Szwecja). Siedzą od lewej: Pierre de Coubertain (Francja), Viekelas - Przewodniczący (Grecja), Butovsky (Rosja). Foto: A. Meyer.

Francuscy kolarze: Paul Masson i Leon Flameng. Foto: A. Meyer.

Arthur Schulz, bazując zapewne na dobrej marce swego poprzednika, przyciągał wiele znanych postaci szczególnie polityków i wojskowych, którch zdjęcia były potem w obiegu jako pocztówki. Na wszystkich takich fotografiach znajduje się nadruk: „Albert Meyer, inhaber Arthur Schulz”. („Albert Meyer”, wlaściciel Arthur Schulz). Przykładowe zdjęcia przedstawiają admirała von Capelle, ministra wojny Adolfa Wild Hohenborn i szefa sztabu Ericha von Falkenhayn.

On także używał nazwy zakładu „Albert Meyer”.

Drugi berliński zaklad Alberta Meyera przy Potsdamerstrasse 125 kupił Oscar Brettschneider.

Oscar Brettschneider również miał znakomitych klientów, głównie ze środowisk artystycznych a szczególnie muzyki. Powyższe zdjęcie (z 1906 roku)  przedstawia niemieckiego kompozytora Georga Schumanna (1866 - 1952).

Zdjęcie to wykonał Brettschneider do publikacji „Vollständiges Verzeichnis der im Druck erschienenen Werke von Richard Strauss” („Spis dzieł wszystkich, Richarda Straussa, wydanych drukiem”, wydanej w Wiedniu w 1910 roku.

Gustav Holländer (1855-1915), niemiecki skrzypek, dyrygent i kompozytor.

W roku 1902 Albert Meyer otworzył w Hannoverze, na Georgestrasse 24 naprzeciwko teatru, „Salon Sztuki”, który w krótkim czasie stał się ważnym miejscem w życiu towarzyskim miasta. Atelier miało 20 pomieszczeń, dwa laboratoria a wchodzących gości witały dwie panie recepcjonistki. Przedsięwzięcie to przynosiło Meyerowi duże dochody.

Pocztówka przedstawiająca Georgestrasse w czasie, gdy Meyer miał zakład w miejscu zaznaczonym strzałką. (naprzeciwko teatru).

W czasie działalności „Salonu Sztuki” Albert Meyer fotografował wielu wysokiej rangi wojskowych i polityków. Jednym z nich był Feldmarszałek Hindenburg później prezydent Republiki Weimarskiej.

Wejście do zakładu Alberta Meyera.

Jedno z pomieszczeń zakladu fotograficznego (najprawdopodobniej recepcja).

Na frontowej stronie zdjęcia znajdują się herby książąt  Sachsen, których Meyer fotografował w wczesnym okresie działalności.

W 1904 roku zawiązała się spółka Alberta Meyera z Hugo Juliusem.

Na rewersach tych dwóch zdjęcić oprócz znanej kolekcji medali znajdują się informacje, że współwłaścicielem zakładu fotograficznego przy Georgstrasse 24 jest Hugo Julius..

Rodzina Alberta Meyera. Zdjęcia te wykonano w 1907 roku z okazji srebrnego wesela. Poza małżonkami (na dole), są zdjęcia trzech córek (u góry),  a wśrodku syna, który zginął kilka lat później, podczas pierwszej wojny światowej.

W roku 1912 Albert Meyer przedał zakład w Hannoverze z dobrym zyskiem swojemu wspólnikowi i w 1915 przeniósł się do rodzinnego Drezna (miał wtedy 56 lat). Tutaj zaczęły się nieszczęśliwe lata jego życia. Najpierw, jego syn, w którym pokładał wielkie nadzieje na przyszłość, został powołany do wojska i zginął w jednej z bitew pierwszej wojny światowej. Potem, podczas wielkiej inflacji w 1923 roku stracił swoje oszczędności.

Zmarł w biedzie 24 sierpnia 1924 roku.

Jego żona zmarła w 1932 roku także w Dreźnie. Córka Lilly mieszkała w Heidelbergu i zajmowała się fotografią teatralną. Jednak jej największą pasją były zwierzęta. Zmarła w 1946 roku. Trzecia córka Herbertine, wyszła za mąż za długoletniego dyrektora ogrodu zoologicznego w Lipsku. Podczas pierwszej wojny światowej była pielęgniarką w szpitalu. Miała sześciu synów z których czterech zginęło podczs II Wojny Światowej.

Zdjęcia te potwierdzają, że zaklad fotograficzny Alberta Meyera w Hannoverze, kupił jego dotychczasowy wspólnik Hugo Julius.

Rachunek wystawiony 11 grudnia 1918 roku na sumę 29.90 marek, przez zakład fotograficzny „Albert Meyer” którego jedynym właścicielem był już Hugo Julius.

Hugo Julius urodził się w Hamburgu 15 września 1870. W roku 1900 ożenił się z Clarą Abbelona Koch, z którą miał troje dzieci: Ilse (1907), Kurta (1909) i Käthe (1910).

W roku 1912 został jedynym właścicielem zakładu fotograficznego przy Georgestrasse 24 i prowadził go do 1938 roku, w którym to zakład przejął jego syn Kurt. Hugo Julius zmarł 21 maja 1949 roku.

Zakład na Georgestrasse 24 działał do czerwca 1943 roku, kiedy to budynek został zniszczony podczas bombardowania.

Na zdjęciu zaznaczona jest zniszczona przez bombę posesja Georgestrasse 24. Widać takż częściowo uszkodzony teatr.

Po wojnie, ruiny budynku rozebrano, pozostawiając jednak fragment frontowej ściany z bramą wejściową. Zmieniono numerację i obecnie jest to Georgestrasse 38.

(Autorem obu powyższych zdjęć jest Bernd Schwabe).

Pocztówka reklamowa wydana przez Hugo Juliusa, przedstawiająca na ośmiu zdjęciach zakład “Albert Meyer” z zewnątrz i pomieszczenia wewnątrz.

Albert Meyer w Szczecinie.

Patrząc na całokształt działalności Alberta Meyera widać, że zakład w Szczecinie był jego marginalnym interesem. Nigdy nie mieszkał w Szczecinie i być może był tu tylko kilka razy doglądając interesu.

Zakład w Szczecinie, Albert Meyer otworzył w 1891 roku, pod adresem Am Berliner Tor 2. (Brama Portowa). Dwa lata później, (w 1893 roku) przeniósł atelier do budynku obok, pod adres Am Berliner Tor 3.

Pocztówka przedstawia Berliner Tor i jej otoczenie w latach 1895-7. Strzałką zaznaczona posesja numer 3.

Na tym zdjęciu są jeszcze tylko trzy zakłady…

a na tych, wszystkie cztery jakie miał Albert Meyer.

Po powrocie z Grecji, w 1897 roku Meyer sprzedaje zakład w Szczecinie a jego nnastępcą został Carl Bree, jest to uwidocznione na zdjęciach z tego okresu: Albert Meyer Nachf. Carl Bree („Albert Meyer” następca Carl Bree). Od roku 1905 na kartonikach pojawia się napis „Albert Meyer inh. Carl Bree” („Albert Meyer” właściciel Carl Bree). Można z tych faktów wysnuć wniosek, że Carl Bree spłacał Meyerowi należność w ratach. Dopiero po spłaceniu mógł zacząć używać tytułu właściciela. Meyer sprzedał zakład Carlowi Bree, z zastrzeżeniem, że zachowana zostanie nazwa „Albert Meyer” a Bree może jedynie dopisać, że jest jego następcą.

Na froncie tych zdjęć jest już tylko nazwisko Karl Bree a nazwa zakładu “Albert Meyer” tylko na rewersie.

W 1905 Carl Bree przeniósł się pod adres Am Berliner Tor 1. Było to w ówczesnych czasach jedno z najbardziej prestiżowych miejsc w Szczecinie. Działał tutaj do 1908 roku po czym zakład znika ze szczecińskiego pejzażu i ze szczecińskich ksiąg adresowych.

Powyższa pocztówka przedstawia Berliner Tor w latach 1905-8. Strzałką zaznacone jest miejsce na poddaszu, gdzie znajdowało się atelier pod numerem 1

Dwa zdjęcia z okresu działalności Carla Bree pod Berliner Tor 1.

Po likwidacji biznesu w  Szczecinie, Carl Bree działał w latach dwudziestych ubiegłego  wieku w Guben (Gubin) przy Neustadt 5, am Damm.

Opracował: Ryszard Hałabura,

Newton Longville, 2012

Zdjęcie córek Meyera wykonane prawdopodobnie w 1905 roku gdy dziewczyny miały 16 i 15 lat. (Starsza - z lewej, urodziła się więc w 1889 roku, a młodsza rok później, w 1890).

Zdjęcie Alberta Meyera juniora, syna Alberta Meyera, wykonane prawdopodobnie w 1906 lub 1907 roku.

Rewers  zdjęcia, przedstawia budynek pod adresem Alexanderstrasse 45.

Zwycięzca rzutu dyskiem, Amerykanin Robert Garrett. Foto: A. Meyer.

Niemiec Friedrich Adolph Traun, zwycięzca w tenisie (debel) i w biegu na 800 metrów.

Foto: A. Meyer.

Grecki zwycięzca maratonu, Spyridon Louis w stroju elitarnej jednostki.

Foto: A. Meyer.

Zdjęcie wykonane przez greckiego fotografa Nikolaosa Pantzopoulusa z uroczystości uczczenia zwycięzców na Stadionie Panathinaikos. Pantzopulus przypadkowo „złapał” w kadrze kolegów fotografów podczas robienia zdjęć. Na lewo, obok statuy Hermesa stoi kobieta z aparatem fotograficznym w ręky. To musi być Elizabeth Meyer!

„Olimpische Spiele Athen 1896” (Olimpijskie zawody w Atenach 1896). Unikalne pierwsze wydanie z orginalnych negatywów zdjęć Alberta Meyera z pierwszej nowożytnej olimpiady, znajdujące się w Muzeum Sportu w Lipsku. W oprawionym w skórę pudełku znajdują się 32 zdjęcia formatu 33.2 x 27 centymetrów autorstwa Meyera oraz 34 inne, różne publikacje związane z pierwszą olimpiadą.

Po powrocie z Grecji, na rewersach kartoników można zobaczyć całą kolekcję medali i odznaczeń, które otrzymał za zdjęcia dokumentujące Olimpiadę.

Pocztówka wysłana przez Bernharda Dau z małżonką z hotelu górskiego ”Hexentanzplatz” (Plac Tańczących Czarownic) w Górach Harzu, (454 metrów nad poziomem morza), z pocztowym stemplem nadawczym miejscowości THALE z datą 13 sierpnia 1896 roku i stemplem dodatkowym: „Skrzynka pocztowa HEXENTANZPLATZ”. Kartka pocztowa zaadresowana jest do Królewskiego Fotografa Alberta Meyera i jego żony, do willi „Albert” w Międzyzdrojach. (stempel odbiorczy z datą 14 sierpnia 1896!).

Przeadresowana do Berlina, do zakladu fotograficznego przy Potsdamerstrasse 125, doręczona została 15 sierpnia 1896 roku.

Poniżej ciekawostka nie związana bezpośredio z fotografią, jednak związana jest z osobą Alberta Meyera.

Jedna tylna strona i dwa zdjęcia  z pięknymi rewersami z ostatniego okresu działalności Meyera w Berlinie.

W 1901 roku Meyer sprzedał swoje oba zakłady fotograficzne  w Berlinie i przeniósł się do Hannoveru.

Nowym właścicielem zakładu Alberta Meyera przy Alexanderstrasse 45 w Berlinie, został Arthur Schulz (1864 - 1930).

Nazwa zakładu w daszym ciągu nawiązuje do poprzedniego właścicieaa: „Albert Meyer”, jednak układ graficzny i liternictwo na rewersach, są już w nowym stylu.

Następca Meyera zajmowal się także fotografią artystyczną. W 1905 w wydawnictwie „Carl Scholtze” z Lipska, ukazał się album Schultza z aktami mężczyzn kobiet i dzieci które powstały we Włoszech. Oprócz zdjęć studyjnych są tam także zdjęcia plenerowe. Publikacja była dużego formatu, 34.5 x 26 cm. W twardym portfolio ozdobionym ornamentami w stylu art-nouveau znajdowało się 50 luźnych zdjęć wydrukowanych techniką litorgaficzną. Publikacja ta wywołała skandal obyczajowy, ze względu na znajdujące się w niej akty mężczyzn. Dzisiaj aby ją nabyć trzeba wydać co najmniej 2 tysiące euro. Po prawej, dwa przykładowe akty z tego wydawnictwa.